27 Aralık 2008 Cumartesi
"Yeri gelince gülmek." Bu ne demek Allah aşkına? Gülmenin yeri mi olurmuş? Ayrıca yer gelir miymiş? Hadi o mecaz, onu geçelim. Ama gülmek... Çoğu zaman istem dışı oluşmaz mı? " Ay dur, ben bi güleyim" der misin gülmeden önce? "Evet" dersen ağzının orta yerine çakarım tokadı! Gülünesi bir durum olur, bir epri duyarsın, komik bir yazı okursun vb., ardından da elinde olmayarak gülersin. "Hah işte, yeri gelince gülmek budur!" dediğini duyar gibiyim. Aha klişe de yaptım. Tamam, yeri geldi ve güldün. Ama yaşadığın hiçbir olay yoktur ki anlık olsun. Yaptığın, duyduğun her şey beyninde depolanır ve her an anımsanabilir. Bazen isteyerek, bazen istemeyerek. Ama bir şekilde anımsarsın. Yalan de! Ben de yalanayım. Eğer anımsadığın şey komikse gülersin değil mi? Değil de de kırayım burnunu! Tamam, her defasında olmayabilir ama mutlaka güldüğün bir an olmuştur ya da olacaktır. İşte dananın kuyruğu kopuyor! Öyle bir zamanda gelir ki aklına, işte bu 'gülmenin yeri' değildir kimilerine göre. Ama kendine engel olamayıp kahkayı basıverirsin. İnsanlar da suratlarından fışkıran "Aptal insan yerli yersiz gülüyor" ifadesiyle dik dik bakar. Neymiş efendim yerli yersizmiş. Gülmenin yeri değilmiş! Hadi oradan ulan düdük! Sen nereden biliyorsun ki? Benim beynimde ne olduğunu nereden biliyorsun!? Benim aklıma gelen anı sayesinde gayet de gülünecek bir yerdir orası! Hıyar mısın? Ha, anı dedim, o da gerekli değil. İnsan makine değildir değil mi? Değildir. Durup dururken de gülme isteği gelebilir. Elimde değil, ne yapayım? Gülmeyip patlayayım mı? Ya da birilerinin espri yapmasını mı bekeleyeyim? Hayır! Anında gülerim arkadaş! Niye engelliyorsun beni? Gülmek kötü şey mi? Hayır efendim! Gayet güzeldir! Gülenleri engellemeyelim! Hep gülelim. Hatta komşumuza bile gülelim. Komşumuzun da gülen insanlar görme hakkı vardır efendim! Komşumuz diye hep surat mı asalım? Hayır! Gülelim komşumuza! Gelirse gelsin başımıza. Biz gülersek komşumuza, komşumuz da bize güler. Bak atasözü de kanıtlandı. Güldüm komuşma, o da bana güldü. Yani benim de başıma geldi. Ne kadar güzel öyle değil mi? Evet, güzel. Yeri gelince gülmeyelim. Hep gülelim. . Zaten her yer gülmenin yeri değil midir? Evet, öyledir. Gülmeyi belli yerlere hapsetmeyelim. Maphusluk kötüdür. Zaten gülmek hapsedilemez ki... Çünkü, yere göğe sığmaz gülmek. Nereye hapsedeceksin ha? Suya sığabilir ama, emin değilim. Çünkü suda güldüğünde ve gerekli araç gerecin yoksa boğulabilirsin. Ama bu da senin elinde. Araç gereçsiz dalma kardeşim! Hayret edilecek şey! Madem suya giriyorsun, madem dalıyorsun, gereklerini de yerine getirceksin! Ayağını kırdığımını! Evet, kanıtladım. Gülmek suya da sığmıyor. Yere, göğe ve suya sığmaz gülmek! Suda da gönül rahatlığıyla gülebilirsin. Boğulmazsın. Boğulsan boğulsan kahkahalara boğulursun; ondan da zarar gelmez. Ama köpek balığı gelip yerse ben karışmam, gülmekle ilgisi yok. Gülmek hoş, gülmek güzel. Gülelim eğlenelim kam alalım hayattan!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
diline sağlık
hep gülmek dileğiyle....
Yorum Gönder